1/30/2019

Czarnobyl– obraz po katastrofie



     W dniu 24 stycznia 2019 roku w naszej szkole odbyło się kolejne spotkanie z podróżnikiem, przewodnikiem beskidzkim- Panem Bartłomiejem Machowskim. 
W dwugodzinnej prezentacji brały udział wszystkie klasy 
o profilu matematyczno- geograficznym (I-III). 
Przewodnim tematem spotkania była  katastrofa w Czarnobylu. Uczniowie dowiedzieli, co tak naprawdę było przyczyną awarii 
i jakie konsekwencje gospodarcze i polityczne pozostawiła. 
Druga cześć prezentacji dotyczyła obecnej sytuacji na Ukrainie
oraz aneksji Krymu.














Wykłady w Instytucie polonistyki


     W ramach współpracy z Uniwersytetem Rzeszowskim
klasy humanistyczne uczestniczyły  w wykładach dla młodzieży,
które zostały zorganizowane przez Instytut Filologii Polskiej
i Dziennikarstwa oraz Instytut Historii.
     Pierwszy wykład  dotyczył polskiej literatury emigracyjnej,
a drugi wprowadził w historię Wikingów.













1/29/2019

Projekt AIESEC

          Od 14 stycznia do 25 gościli w naszej szkole wolontariusze z projektu AIESEC.

Za prowadzenie projektu odpowiedzialne były nauczycielki języka angielskiego:
p. A. Nowak, A. Olbrycht i B. Morawiecka.
          Odwiedziła nas Mellisa, studentka ekonomii i zarządzania, z Meksyku i Bernardo, student montażu dźwięku, z Brazylii.


          Warto wspomnieć tutaj, czym jest AISEC i jaka jest idea działania projektu.
AIESEC (fr. dawna nazwa: Association Internationale des Étudiants en Sciences Économiques et Commerciales) – pozarządowa organizacja not-for-profit, jedna z największych międzynarodowych organizacji studenckich. Założona została w 1948 r., a w Polsce działa od 1971 r. Prowadzona jest przez studentów i niedawnych absolwentów interesujących się problemami otaczającego świata, przywództwem oraz zarządzaniem.
          Umożliwia ona swoim członkom odkrywanie własnego potencjału i rozwój wokół interesujących ich zagadnień. Każdy dołączający do organizacji student bierze udział w Programie Rozwoju, w ramach którego ma możliwość stopniowego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności. Członkowie AIESEC organizują oraz wyjeżdżają na wolontariat oraz praktyki zagraniczne i zdobywają doświadczenie w ponad 120 krajach świata.
          W Polsce organizacja reprezentowana jest przez 15 oddziałów lokalnych, w 13 miastach na ponad 50 uczelniach wyższych, na czele których stoi Oddział Narodowy – zarząd krajowy AIESEC Polska z siedzibą w Markach pod Warszawą. Jego zadaniem jest koordynowanie i wspieranie działalności oddziałów lokalnych. Od września 2005 jest organizacją pożytku publicznego Jest też członkiem Polskiej Rady Młodzieży.


          W naszej szkole wolontariusze zajmowali się propagowaniem wiedzy o swoich krajach, prezentowali filmiki  o tradycjach i ciekawostkach Meksyku i Brazylii, jak również odpowiadali na pytania uczniów. Korzyścią dodatkową przeprowadzonych lekcji była praktyczna konieczność posługiwania się językiem angielskim na zajęciach.
          Nasi goście nauczyli się również wiele o Polsce, a zwłaszcza o Krośnie. Podczas wizyty w Centrum Dziedzictwa Szkła dowiedzieli się  dlaczego Krosno jest nazywane Miastem Szkła, jak słynną na światowych rynkach jest marka krośnieńskiej huty  i spróbowali własnych sił w dmuchaniu szklanych baniek.
          Odwiedzili również Muzeum Przemysłu Naftowego i  Gazowniczego im. I. Łukasiewicza w Bóbrce, gdzie znajduje się najstarsza kopalnia ropy naftowej na świecie. Dowiedzieli się również, kim był Ignacy Łukasiewicz – wynalazca lampy naftowej, człowiek, który pierwszy na świecie wykorzystał na skalę przemysłową korzyści, jakie daje ropa naftowa.
          Na koniec wolontariusze spotkali się z panem prezydentem Piotrem Przytockim i panem Bronisławem Baranem w Urzędzie Miasta Krosna, gdzie wymieniali się opiniami na tematy ogólnospołeczne Polski i Ameryki Południowej.
          Nie zabrakło również praktycznych zajęć z utrwalania zwyczajów i wiedzy o Polsce. A mianowicie nasi goście własnoręcznie lepili i gotowali ruskie pierogi, nauczyli się tańczyć poloneza i zostali przetestowani z przyswojonej znajomości języka polskiego. Tą ostatnią umiejętność zdobywali na zajęciach i podczas spotkań z naszymi uczniami.












1/22/2019

1/08/2019

Manna z nieba

Uczeń klasy III ct Jacek Wojnarowski zdobył III miejsce
w XIX Krośnieńskim Konkursie Literackim w kategorii- proza.
Zapraszamy do lektury nagrodzonej pracy.

Manna z nieba

          Ktoś mnie szturchnął, mruknął żebym wstał. Mój umysł jest jeszcze w stanie połowicznego letargu, więc tylko metodycznie zrzucam z siebie kołdrę, próbując sobie przypomnieć, kiedy dzwonił budzik. Nie wiem, cholera, jakbym wyłączył go we śnie.
          W pokoju panuje lekki półmrok, za oknem egipskie ciemności. Przechodzę półprzytomny korytarzem, wchodzę do łazienki, nie zapalam lampy głównej, nie znoszę szumu wentylatora, wolę te przy lustrze. Zresztą są jaśniejsze. Przez myśl przemyka mi filmik z youtuba, o efekcie potwierdzenia (Nie wiem dlaczego, ale w stanie pół snu myśli mi się najlepiej). Gaszę światło, zamykam drzwi. Zaraz! Jeszcze kuweta, ojciec się będzie znowu darł. Zawracam, od niechcenia. Grzebiąc w niej raz czy dwa, nie znajduję kociego łajna i siurów. Gdzie te dwa futrzaki to robią?
          Gdy w końcu docieram do kuchni, zwyczajowo przecieram oczy, rzucam w ciemno „Cześć”, w sumie nigdy nie pamiętam, czy ktokolwiek mi odpowiada. A potem zaczynam swój codzienny rytuał.
          Zawsze ten sam rondelek stawiam na zawsze to samo pole grzewcze, to najmniejsze, idealnie pasujące do średnicy rondelka. Szklanka mleka, musi być standardowa o kształcie walca, nigdy nie napełniam jej do pełna, zostawiając pół centymetra, wlewam do rondelka. Nie wiedząc czemu codziennie mając wrażenie, że mleko osiągnie wyższy poziom niż zazwyczaj. Nie stało się tak, ani dzisiaj, ani nie stanie jutro, ale mam takie dziwne wrażenie. Podobno to cecha ludzi inteligentnych, kiedy niczego nie można być pewnym.
          Przypominam sobie inny film, bodajże był to Rozwojowiec, a może jakiś inny coach internetowy – wielcy ludzie jedli zawsze te same śniadania. Nie pamiętam dlaczego. Ale mój codzienny rondelek napełniając się mlekiem pozwala mi poczuć się wielkim.
          Wyciągam inną szklankę. Ta jest bardziej kulista, ścięta w połowie. Wsypuję do niej trzy łyżki manny, powinna być tej samej firmy, zapakowana w niebieską torebkę z wrzosowymi paskami po bokach. Nie znoszę dni, kiedy w kargo nie ma tej kaszy. Wydaje mi się, że „ta inna” smakuje inaczej. Tak jakby ktoś dosypał do niej pojedyncze ziarna piasku, które zgrzytają mi między zębami i w myślach.
          Dodaje dwie identyczne łyżki cukru, po czym podnoszę szklankę i oglądam jej zawartość. Lubię użyć cukru trzcinowego. W ciekawy sposób odcina się karmelową barwą. Zapomniałem dodać. Mleko już się zagotowało, teraz wsypuję szybkim ruchem zawartość drugiej szklanki, widząc jak niewielki pagórek kaszy wciąż znajduje się nad powierzchnią mleka. Myślę wtedy sobie: Czy tyle jej dałem, że utworzyła się taka górka? A może tylko niewielka jej część unosi się na powierzchni? Nieważne. Mieszam w rondelku, ustawiam na panelu 5 i niech gotuje się przez 3 minuty. Nigdy inaczej.
          Mówią mi: „Zrobiłbyś sobie inne śniadanie”, „Tyle rzeczy kupujemy, a ty jesz tylko tę mannę”, „Zostawiłbyś coś dla brata, to dla niego przecież, ty zjadłbyś coś innego”. Puszczam to mimo uszu. Nie chcę robić sobie nic innego. Lubię moją kaszę. Tak przecież robią wielcy ludzie. Codziennie jedzą to samo śniadanie. A ja przecież lubię czuć się jak wielki człowiek. Wygarniam mannę do miski – czerwonej w środku i zielonej na zewnątrz. Pachnie tak lekko i…
          - No Marku, jak tam dziś głosy?
          - Wciąż chciały, żebym zjadł inne śniadanie – odpowiadam spokojnie.
          - I?
          - Głosy kłamią. Ja chcę czuć się jak wielcy ludzie.
 Jacek Wojnarowski


https://www.kbp.krosno.pl/aktualnosc-66-rozstrzygniecie_xix_krosnienskiego.html

1/07/2019